Het Franse systeem van herkomstbenaming de ‘Appellation Contrôlée’ staat al jaren aan kritiek bloot.
Het zag er lang naar uit dat er nooit iets zou veranderen. Met de introductie van een elitecategorie lijkt er nu beweging in de zaak te komen. De hoogste kwaliteitsbenaming gaat Appellation d’Origine Contrôlée d’Excellence (AOCE) heten.
René Renou INAO
René Renou, wijnbouwer in Thouarcé, in de appellation Bonnezeaux, in de Loirevallei, en voorzitter van het comité ‘Wijnen’ van het Institut National des Appellations d’Origine, het INAO stelt dat het systeem van de AOC’s op zich nog functioneert, maar dat er na de glorieuze jaren tussen 1950 en 1980, toen de markt de volledige productie van de Franse wijnen absorbeerde, nu sprake is van een verdringingsmarkt. Het systeem van de AOC maakt volgens hem een vertrouwenscrisis door, die gedeeltelijk terecht is.
Renou citeert een Amerikaanse journalist die hem vertelde dat niet het aantal AOC’s hem shockeerde, maar de middelmatigheid achter het etiket. Het succes van de AOC’s is ook hun valkuil geworden: naast de garantie van herkomst eist de consument nu ook het recht op kwaliteit. Op dit moment zijn alle appellations op papier gelijk. Wat Renou wil is dat iedere appellation zelf zijn strategische positie kan bepalen. Er is daarbij een keuze uit twee families: AOC en AOCE. De eerste wordt het meest soepel.
Zij stelt de wijnboeren in staat om met de middelen die hen ter beschikking staan te concurreren met de wijnen van de Nieuwe Wereld. De tweede wordt veel dwingender. Zij richt zich op mensen die de behoefte hebben om het terroir in hun wijnen tot uitdrukking te brengen. Om hiervoor in aanmerking te komen moet 75% van de producenten zich aan de regels verbinden. Lukt dat niet, dan blijven zij in hun AOC. Voor boeren die zich individueel willen manifesteren is er de vluchtweg van een nieuwe benaming: ‘Site et Terroir d’Excellence’, die strenge criteria hanteert ten aanzien van het rendement, de druivenrassen, de behandeling van de druiven, de omgang met het milieu, etc. De controle is in handen van speciale commissies van de plaatselijke syndicaten, waarmee het systeem in feite neerkomt op een soort zelfcontrole door de wijnbouwers.
Bron: www.wijnkring.nl