Op 4 april organiseerde wijntijdschrift Perswijn, dat met een oplage van 14.000 exemplaren het toonaangevende wijntijdschrift in de Benelux is, het eerste Symposium “Kurk en Schroefdop” op de Nationale Foodweek in de Jaarbeurs te Utrecht. Vooraf was aan dit evenement en onderwerp al veel publiciteit gegeven.
Een divers panel met vertegenwoordigers uit de kurkindustrie: de grootste schroefsluitingfabrikant, wijnimporteurs, -detailhandel en -pers, discussieerden over dit onderwerp dat wereldwijd steeds meer wijnprofessionals en consumenten bezighoudt.
De heer Carlos de Jesus, die met het kurkmerk Amorim 25% van de wereldmarkt in handen heeft, benadrukte dat niet de schroefdop zijn grootste zorg/concurrent is, maar slechte kurkproducenten. Deze geven de kurksluiting een slechte naam. Hetzelfde zal op den duur ook gelden voor de marktleider Stelvin, die het merendeel van de schroefsluiting produceert.
Kurk wordt al eeuwen als sluiting gebruikt: het is een natuurlijk product, sluit goed af en laat iets zuurstof door. Dit laatste is onderwerp van discussie en onderzoek. Ook zonder zuurstof van buiten lijkt wijn te kunnen ouderen op, in de wijn aanwezige zuurstof. Vanzelfsprekend wordt dit door de kurkadepten bestreden. Er wordt zelfs gesteld dat een goede kurk noodzakelijk is om een wijn mooi te laten ontwikkelen en ouderen. Ook de romantiek speelt een grote rol: “Mijn klanten accepteren geen dure wijn met een schroefdopsluiting,” stelde wijndetaillist Bert Stevens.
De discussie spitste zich eerst toe op de flessen met “kurkfouten”, die een muffe geur geven. Dit percentage zou zich tussen de 5% en 15% bevinden en bij Amorim te verwaarlozen zijn.
Veel importeurs zien de ontwikkelingen van meer schroefsluitingen daarom positief. “Het percentage gereclameerde flessen is tot een minimum beperkt,” volgens Frank Donker van importeur LFE.
Barbara Quiblier van Stelvin-Alcan-Pechiney gaf als voordelen van de schroefsluiting de constante kwaliteit, het gebruiksgemak (geen kurkentrekker), minder gebruik van sulfiet (hoofdpijnverwekker) en minder muffe wijnen aan. Uit onderzoek is gebleken dat ook wijnen met schroefsluiting niet alle optimaal zijn. Veel valt terug te voeren op de schroefsluiting, die nog niet uitontwikkeld is. Bovendien stelde de aanwezige wijnproducent Michel Laroche uit Chablis dat het werken met de schroefsluiting een andere manier van wijn maken en afvullen nodig heeft. Voor hem speelde, naast het percentage verkeerde wijnen en de daardoor geleden imagoschade, ook nog meer de constante kwaliteit van zijn dure wijnen een rol. Laroche wil graag dat al zijn flessen smaken zoals hij ze gemaakt en bedoeld heeft.
Nederland is geen voorloper in het gebruik van schroefsluitingen. Oorzaken hiervan zijn moeilijk aan te wijzen. Dat kwaliteitskurk zijn plaats blijft behouden in de wijnwereld, daar was iedereen het over eens. Wel volgen vele importeurs en ook grote detaillisten als Gall & Gall en Laurus de ontwikkelingen op de voet.
Over dit onderwerp is het laatste woord nog niet gesproken. Daar zijn de nieuwste ontwikkelingen met verbeterde kurken nog te jong voor. En ook de doorlopende ontwikkelingen van de schroefdop zijn nog in volle gang. Technische onderzoeken geven op beide terreinen voor- en nadelen in smaak, ontwikkeling en in het percentage “foute” wijnen. In landen als Australië, Nieuw Zeeland en Engeland ligt het marktaandeel van schroefsluiting op meer dan 10%. Wereldwijd is dat minder dan 5%.
Bron: Perswijn